کیک بوکسینگ در تعریف ، ترکیبی از رشته های کاراته و بوکس است که در این مقاله به جزئیات آن که از کجا آمده شامل چه تجهیزاتی میود و چه مراحلی دارد میپردازیم.

کیک بوکسینگ از کجا آمده است؟

این رشته بر میگردد به 2000 سال پیش در آسیا که برای اولین بار در دهه 1960 میلادی کیک بوکسینگ ژاپنی توسط اوسامو ناگوچی و تاتسو یامادا به وجود آمد .

در دهه 1970 میلادی کیک بوکسینگ آمریکایی توسط جولوئیس و بیل والاس در غرب شکل گرفت.

نام گذاری رشته کیک بوکسینگ

نام این رشته از ترکیب کاراته و بوکس الهام گرفته شده است، کیک به معنی ضربه پا و بوکسینگ به معنی مشت زدن است که جز تکنیک های اصلی این ورزش است که به وسیله اوسامو ناگوچی ژاپنی نام گذاری شده است.

قوانین کیک بوکسینگ و نحوه مبارزه آن

مسابقات این ورزش هیجان انگیز در یک زمین مربع شکل به ابعاد حداقل 4.9 متربع و و حداکثر اندازه 6.10 مترمربع برگزار میگردد. این زمین باید با طناب هایی جهت محافظت محصور شود. زمان مسابقه اغلب دو راند 2 دقیقه ای است ، که ورزشکاران بین هر راند، یک استراحت یک دقیقه ای دارند.  هر مسابقه توسط یک پزشک و یک داور کنترل میشود و  در هر راند سه قاضی به مسابقه امتیاز میدهند.

کیک بوکس مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می‌باشد. این ورزش داخل رینگ یا تاتامی برگزار می‌شود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور و یک قاضی کنار  وجود دارد.

در مسابقات کیک بوکس آماتور راندها به شکل دو راند 2 دقیقه‌ای برگزار می‌شود و در صورت مساوی، کار به راند سوم می‌کشد. ضربات مشت به سر حریف دارای یک امتیاز و ضربات پا به سر نیز دارای دو امتیاز است همچنین ضربات پایی که به صورت چرخشی اجراشوند و به سر حریف اصابت کنند نیز 3 امتیاز دارند اجرای ضربات چرخشی اغلب توانایی زیادی می‌خواهد و در واقع یک نوع حرکت ریسکی است به همین دلیل این گونه ضربه‌ها کمتر اجرا می‌شود.

 تجهیزات لازم برای کیک بوکس

تجهیزات محافظتی مورد استفاده در مسابقات آماتور کیک بوکسینگ عبارتند از:

• دستکش بوکس
• محافظ روی پا
• ساق‌بند
• کلاه ویژه بوکس آماتور

کیک بوکس چه مراحل و کمربندهایی دارد؟

زمانی که ورزشکار ثبت نام می‌کند و وارد کلاس کیک بوکسینگ می‌شود اولین چیزی که آموزش می‌بیند احترام به مربی، کلاس و بقیه‌ی ورزشکاران است .

که در همه‌ی رشته‌های رزمی این احترام رایج است و در هر رشته به سبک خاصی که ورزشکار برای ورود به کلاس و خروج از کلاس احترام می‌گذارد و همچنین ورود مربی به کلاس به صورتی است که همه ورزشکاران در یک خط به ترتیب ارتقا کمربند از مشکی تا سفید در یک خط قرار می‌گیرند و به مربی احترام می‌گذارند و کلاس را شروع می‌کنند.

این کار باعث می‌شود که ورزشکاران احترام گذاشتن را به مکانی که هستند و بقیه افراد و همچنین ارشدتر از خودشان احترام بگذارند و این باعث می‌شود که در زندگی روزمره خود هم به دیگران احترام بگذارد.

کمربندهای کیک بوکس:

کمربند سفید به زرد

اولین کمربند که ورزشکار در کیک بوکسینگ به کمر می‌بندد سفید است در کمربند سفید بیشتر توجه مربی به آماده کردن بدن ورزشکار از نظر کششی ، جهشی و پرشی است و چند حرکت ساده و کاربردی حرکات دست و پا به ورزشکار آموزش داده می‌شود. که مدت لازم برای ارتقا در این کمربند 3 ماه است و به طور دقیق موارد زیر آموزش و مورد آزمون قرار میگیرد:

1. حالت گارد مبارزه – فایت پوزیشن
2. جاخالی دادنها – (داک) چپ و راست
3. تکنیکهای ضربات دست – جب / پانچ
4. تکنیکهای ضربات پا – فرانت کیک / لوکیک / اینساید کیک / اوت ساید کیک / میدل کیک
5. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات دست و پای مذکور
6. طناب زدن – مدت یک دقیقه
7. مبارزه (فایت) – یک راند 1.5 دقیقه
8. بدن سازی (تعداد) – شنا 15 / شکم 25 / بارفیکس 5

کمربند زرد به نارنجی

زمانی که ورزشکار به این حرکات تسلط کامل پیدا کرد ، آماده شده برای ارتقا کمربند ، در این زمان مربی آزمون از ورزشکار خود می‌گیرد و کمربند زرد را به ورزشکار خود می‌دهد. بعد از کمر بند زرد شما به 4 ماه آموزش جهت آزمون برای ارتقا به کمربند نارنجی نیاز دارید که موارد زیر جز آموزش ها میباشند:

1. حالت گارد مبارزه ای وایستادنها – فایت پوزیشن / فوروارد استنس / بک استنس
2. جاخالی دادن ها – (داک) چپ و راست / (فایت) چپ و راست
3. تکنیکهای ضربات دست – جب / پانچ / هوک
4. تکنیکهای ضربات پا – فرانت کیک / لو کیک / میدل کیک / اینساید کیک / اوت ساید کیک / های هاس کیک / پوش کیک
5. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات دست وپای مذکور
6. طناب زدن – مدت 1.5 دقیقه
7. مبارزه (فایت) – یک راند 2 دقیقه ای
8. بدن سازی (تعداد) – شنا 20 / شکم 30 / بارفیکس 6

نارنجی به سبز

حالا به مرحله ای رسیدید که برای ارتقا به کمربند سبز کمی کار دشوار میشود تعداد تمرین ها بالا میرود و فشار کار بیشتر میشود.

1. حالت گارد مبارزه ای و ایستادنها – فایت پوزیشن / فوروارد استنس / بک استنس / لفت ساید / رایت ساید
2. جاخالی دادنها – داک چپ و راست / فایت چپ وراست / استپ باک
3. تکنیکهای ضربات دست – جب / پانچ / هوک / اپر کات
4. تکنیکهای ضربات پا – فرانت کیک / لو کیک / میدل کیک / اینساید کیک / اوت ساید کیک / های هاوس کیک / پوش کیک / هوک کیک / بک کیک / سوئیپ
5. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات دست وپای مذکور
6. طناب زدن – به مدت 2 دقیقه
7. مبارزه (فایت) – یک راند 2 دقیقه ای
8. بدن سازی (تعداد) – شنا 25 / شکم 35 / بارفیکس 7

کمربند سبز به آبی

زمانی که ورزشکار به کمربند سبز می‌رسد در این زمان آماده می‌شود برای مسابقه دادن که مشت‌های اصلی و پاهای اصلی و همچنین دفاع‌ها را یاد گرفته است . آماده می‌شود برای مسابقه دادن در این زمان در جلسات کلاس خود بیشتر به صورت شادو مبارزه را تمرین می‌کند.

شادو چیست؟

شادو به معنی مبارزه بدون برخورد است.  فقط حرکت را نشان می‌دهند و به فایتر روبه‌روی خود ضربه نمی‌زنند و فایتر به معنی مبارزه گر است. که به دو صورت انجام می‌شود:

1. فایتر جلوی آینه تکنیک‌های مبارزه خود را می‌زند و تمرین می‌کند.
2. فایتر در مقابل فایتر بعدی قرار می‌گیرد مبارزه را تمرین می‌کنند، بدون این که به همدیگر ضربه بزنند فقط حرکات را نشان می‌دهند که چه تکنیکی را اجرا کند.

این باعث می‌شود که در مسابقه اصلی خود در رینگ که استرس فایتر زیاد است و خسته شده ، ذهن او کمک می‌کند که تکنیک‌های خود را در زمان مناسب اجرا کند و برنده‌ی مسابقه باشد.

هرچه به مراحل بالاتر برویم مدت زمانی که برای آموزش در سطح بالا تر نیاز داریم هم بیشتر میشود. مدت زمان لازم برای ارتقا در این سطح 6 ماه است.

1. حالت گارد مبارزه ای وایستادنها – فایت پوزیشن / فوروارد استنس / بک استنس / لفت ساید / رایت ساید / رقص پا
2. جاخالی دادنها – داک چپ و راست / فایت چپ و راست / استپ بک / ساید استپ
3. تکنیکهای ضربات دست – جب / پانچ / هوک / آپرکات / فورفیست / فیست ایچ / فرانت کیک / لو کیک / میدل کیک / اینساید کیک / اوت ساید کیک / های هاوس کیک / پوش کیک / هوک کیک / بک کیک / سوئیپ / راند بک کیک / آرچ کیک
4. ترکیب و اجرای تکنیکهای ضربات دست وپای مذکور
5. طناب زدن – به مدت 2 دقیقه
6. مبارزه (فایت) – یک راند 2 دقیقه ای
7. بدن سازی (تعداد) – شنا 25 / شکم 35 / بارفیکس 8

کمربند آبی به قهوه ای

1. تسلط به گارد، رقص پا و ایستادنها
2. تسلط به جاخالی دادنها – داک چپ و راست / فایت چپ وراست / استپ بک / ساید استپ
3. تکنیکهای ضربات دست – جب / پانچ / هوک / اپرکات / فور فیست / فیست ایچ / راند بک فیست ایچ
4. تکنیکهای ضربات پا – فرانت کیک / لو کیک / میدل کیک / اینساید کیک / اوت ساید کیک / های هاوس کیک / پوش کیک / ساید کیک / هوک کیک / بک کیک / سوئیپ / راند باک کیک / آرچ کیک
5. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات پای مذکور
6. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات دست مذکور
7. ترکیب واجرای تکنیکهای ضربات دست و پای مذکور
8.  2.5 دقیقه طناب زدن
9. مبارزه (فایت) – دو راند 2 دقیقه ای
10. بدن سازی (تعداد) – شنا 35 / شکم 45 / بارفیکس 9

شرایط ارتقاء کمربند قهوه ای به مشکی

1. انضباط ظاهری (لباس) و اخلاقی
2. دانستن اسامی ضربات فول کیک بوکسینگ به زبان اصلی
3. تسلط بر تمامی گاردها، رقص پا، جاخالی کردنها
4. ترکیب اجرای تکنیکهای ضربات دست کامل (فول کیک بوکسینگ)
5. ترکیب اجرای تکنیکهای ضربات پا کامل (فول کیک بوکسینگ)
6. ترکیب اجرای تکنیکهای ضربات دست و پا کامل (فول کیک بوکسینگ)
7. ترکیب اجرای تکنیکهای ضربات دست و پا به میت
8. ترکیب اجرای تکنیکهای ضربات دست و پا به کیسه
9. ترکیب اجرای ضربات بصورت تعادلی
10. طناب به مدت 1 دقیقه
11. تسلط به ضربات پرشی
12. بدنسازی شنا 40 ، شکم 40 در یک دقیقه ، بارفیکس 10
13. فایت یک راند 2 دقیقه ای

زمانی که ورزشکار ، کمربند مشکی خود را می‌گیرد اگر به سن 18 سالگی رسیده باشد ، حکم عملی مربیگری کیک بوکس خود را هم می‌گیرد.

با حکم عملی مربیگری می‌تواند به عنوان و یک کمک مربی در باشگاه زیر نظر مربی خود به ورزشکاران  آموزش دهد و بعد از چند سال می‌تواند در کلاس‌های مربیگری شرکت کند و حکم مربیگری اصلی خود را بگیرد و به صورت مستقل مربیگری کند.

لازم به ذکر است که حق شرکت در مسابقه کشوری کیک بوکسینگ ، از قرمز به بالا است و در مسابقات آسیایی و بالاتر از آن از کمربند مشکی به بالا است.

این بود مراحلی که یک ورزشکار باید بگذراند تا یک مربی حرفه ای شود. اگر قصد دارید مقالات تخصصی و به روز بخوانید حتما به ژورنال تخصصی مجموعه ورزشی 74 مراجعه کنید.

سپاس از همراهی شما

مجموعه ورزشی 74